மின்னலிழை

மின்னலிழை 

மின்சாரம் 
பாய்ந்ததுபோல் 
மேனியெல்லாம் 
நடுங்குவதேன் 

ஒரு பத்து மாதங்கள் பின்னோக்கி செல்லுங்கள், உங்கள் பிறந்த நாளிலிருந்து.

அப்பொழுது எங்கிருந்தீர்கள்?

பெற்றவர்கள் பெற்றவர்களே, நம்மைப் படைத்தவன் இறைவன்.

நெல் முளைத்தெழ, உமியுடன் இருக்க வேண்டும். உமியைப்போன்றவர்களே நம் பெற்றோர்கள். 

பண்டு முளைப்பது அரிசியே ஆனாலும்
விண்டு உமிபோனால் முளையாதாம்-கொண்ட பேர்
ஆற்றல் உடையார்க்கும் ஆகாது அளவு இன்றி
ஏற்ற கருமம் செயல்.

                                                                                - அவ்வையார் மூதுரை 11

பேராற்றல் கொண்ட இறைவனுக்கும், அவன் படைப்பிற்கு உறுதுணையாய் நின்றவர்கள் பெற்றோர்கள். நெல்லுக்குள் அரிசியாய், நம் உயிரினை, உடலுடன்  படைத்தவன் இறைவன்.

திருமூலரும் வித்தினில் இருந்து முளை விடும் தன்மையை சொல்லுகையில், முளை விட்டபின் முளையும் வித்தும் வேறு வேறல்ல, இரண்டும் ஒன்றே என்கிறார். 

வித்தினில் அன்றிமுளை  இல்லை அம்முளை 
வித்தினில் அன்றி வெளிப்பாடு மாறில்லை 
வித்தும் முளையும் உடனன்றி வேறல்ல 
அத்தன்மை யாகும் அரனெறி காணுமே.

                                                                                         - திருமந்திரம் 1932

இவ்வாறாக உடலினைப் படைத்த இறைவன், நமக்குள் அடுத்த தலைமுறைக்கான வித்தினைப் படைக்கிறார்.

அன்னம் பிராணன் என்றுயார்க்கும் இருவிந்து 
தன்னை அறிந்துண்டு சாதிக்க வல்லார்க்குச் 
சொன்னமாம் உருத்தோன்றும் எண் சித்தியாம் 
அன்னவர் எல்லாம் அழிவற  நின்றதே.

                                                                                          - திருமந்திரம் 1966

நம் உடலில் உள்ள வித்தினில் ஒன்று அன்னம், மற்றொன்று பிராணன். அதாவது, நெல்லாகிய வித்தில் உள்ள உமியும், அரிசியும் போன்றதே இது.

உடலில் லட்சக்கணக்காக உருவாகும் இவ்வித்து, எப்பொழுதும் எதிர்ப்பாலினத்தை நோக்கியே கவரப்பட்டிருக்கும். உடலில் இவ்வித்தை சேர்க்க வல்லார்க்கு, உடல் தங்கத்தைப்போலிருக்கும்; அஷ்டமா சித்திகளும் கைகூடும்.

பெற்றோர்கள் கூடுகையில், மின்னலிழைப்போல் உடலில் இன்ப அதிர்வுடன், உடல் முழுதும் உள்ள உயிர் வித்துக்கள் பாய்ந்து செல்லும். அப்படி வித்துக்களை வீணாக்காமல், அஷ்டாங்க யோகம் மூலம், சந்திர மண்டலம் என அறியப்படும் சுழுமுனைவரை ஏற்றம் தரவல்லோர்க்கு, எந்நாளும்  மின்னலைப்போன்ற ஒளி இன்பம் நம் உடலுக்குள் சுடர் விட்டிருக்கும்.

விளங்கொளி மின்ஒளி ஆகிக் காந்து 
துளங்கொளி ஈசனைச் சொல்லும் எப்போதும் 
உளங்கொளி ஊனிடை நின்று உயிர்க்கின்ற 
வளங்கொளி எங்கும் மருவி நின்றானே.

                                                                                           - திருமந்திரம் 2687 

பின்குறிப்பு:

இதனை எழுத எந்த இறையருள் எனக்கு ஊக்கம் கொடுத்ததோ, அதே அருள்தான் உங்களையும்  படிக்க வைத்திருக்கிறது. 

ஓம் நமக்ஷிவய