வறள் பசு
இருப்புக்கொள்ளவில்லை சரவணனுக்கு.
'என்னைப் பிடிக்காமல் போய் விட்டால்..?' - பலமுறை பார்த்தும் திருப்தி அடையாமல் மீண்டும் மீண்டும் தன்னை கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டான். மீசையில் அங்கங்கு நரைத்திருந்த முடிகளை திருத்திய பின்னரும், புதிதாக ஏதும் தெரிகிறதா என்று ஆராய்ந்தான்.
காலையில் புரோக்கர் வாட்சப்பில் அனுப்பி இருந்த பெண்ணின் படத்தை டெஸ்க்டாப் இமேஜாக மாற்றி வைத்திருந்தான். படத்தை பார்க்க பார்க்க, சுமாராக தேர்வெழுதிவிட்டு தேர்வு முடிவுகளை தேடும் மாணவனின் நெஞ்சத்தின் படபடப்பு.
கன்னிகா.. கன்னிகா.. கன்னிகா..
'பார்க்குமிடமெல்லாம் கன்னிகா. - நான் சுவாசிக்கும் காற்றே கன்னிகா.' - இது நிஜம்தானா என்று பலமுறை தனக்குள்ளே கேட்டுக்கொண்டான்.
'முப்பத்தாறு வயசு' என்பதை பெண்ணின் வீட்டார் பெரிதாக சொல்வார்களோ. 'ஆனா வயசுக்கேத்த வேலையும், சம்பளமும் இருக்கே.' என்று தன்னைத்தானே தேற்றிக்கொள்ள முயற்சித்தான்.
அவனுடைய அத்தனை தேறுதல்களும், பெண்ணின் படத்தை பார்த்ததும் காணாமல் போனது.
'இவளுக்காகத்தான் இத்தனை நாள் காத்திருந்தேனோ?'- சுண்டி இழுக்கும் கண்களில் ஆழ்ந்திருக்கும்போது மொபைல் அழைத்தது.
'ஹலோ சரவணன் சார். பொண்ணுக்கு உங்கள புடிச்சிருக்காம்.' - நேராக மேட்டருக்கு வந்தார் புரோக்கர்.
'புடிக்காம என்ன.. பேங்க்ல மேனேஜர்.. மாசம் எழுபதாயிரம் சம்பளம்.. வேற என்ன வேணும் பொண்ணுக்கு..' - எண்ண ஓட்டத்தை தடை செய்தது, புரோக்கரின் தொடர்ந்த குரல்.
'ஆனா, ஒரு சின்ன ப்ராப்ளம். பொண்ணு இப்பதான் ஜாப்ல சேந்து பத்து மாசம் ஆகுது.'
'அதனாலென்ன ப்ராப்ளம்? வேலைய விட்டுரலாம்தானே' - எந்த தடையையும் உடைத்து நொறுக்க தயாராக இருந்தான் சரவணன்.
'அதில்ல சார். பொண்ணு பெங்களூர்ல வேலைக்கு சேரும்போது மூணு வருஷம் பாண்ட்ல கையெழுத்து போட்டிருக்கா..'
'பாண்ட் பிரேக் ஆச்சுன்னா, பத்து ரூபா திருப்பி கட்டணும்'
புரோக்கரின் பத்து ரூபா என்பது பத்து லட்சம் என்பது புரிந்தது சரவணனுக்கு.
'அந்த கண்ணுக்கு அஞ்சு லட்சம் தாரேண்டி.. அந்த நெஞ்சுக்கு சொத்தெழுதி தாரேண்டி' - முணுமுணுத்தான் சரவணன். காஜல் அகர்வால் சாயல் பெண்ணுக்கு இருப்பதாக நினைத்துக்கொண்டான்.
'நீங்க பொறுப்ப ஏத்துக்குவீங்களான்னு பொண்ணு ரொம்ப தயங்கி தயங்கி கேட்டுச்சு. அவளுக்கு உங்கள கட்டிக்கணும்னு ரொம்ப ஆசை'.
எதுக்கு சம்பாரிக்கிறோம். நல்ல வாழ்க்கை அமையத்தானே. இந்த பெண் கிடைத்தால் இதை விட என்ன சந்தோசமான வாழ்க்கை கிடைத்துவிடப்போகிறது பணத்தை வைத்து.
'இன்னிக்கு நீங்க சரி சொல்லிட்டு, அமௌன்ட் அனுப்பி வச்சீங்கன்னா, பொண்ணுட அம்மா அப்பாகிட்ட பேசிறலாம். சாயந்தரம் நல்ல நேரம் இருக்கு. மருதமலை கோவில்ல வச்சு கல்யாணத்த முடிச்சிரலாம்.'
சரவணனுக்கு யோசிக்க கூட நேரம் கொடுக்கவில்லை புரோக்கர்.
'டின்னர் முடிச்சிட்டு, தாஜ்ல ஸ்பெஷல் ரூம் புக் பண்ணிரலாம்.'
'நானும், கன்னிகாவும் மட்டும் தனியாக. அதுவும் தனி அறையில்'. மின்னலைப்போல் தாக்கிய இன்ப அதிர்வுகளால் நிலைகுலைந்தே போய் விட்டான் சரவணன்.
'சரவணன் சார்.. பொண்ணுக்கு உங்க வாட்சப் நம்பர் குடுத்திருக்கேன். பேங்க் டீடெய்ல்ஸ் அனுப்புவா. பணம் அனுப்பிட்டு கன்பார்ம் பண்ணுங்க. கல்யாண ஏற்பாடு பண்ணிர்றேன்'.
கையிலிருந்த ஆறு லட்சம் கன்னிகா பேங்க் அக்கௌண்டுக்கு அனுப்பியாச்சு. மீதம் ஒரு மாதத்திற்குள் கொடுப்பதாகவும் ஏற்பாடு.
அதன் பின்னர் நடந்ததெல்லாம் வெறும் கனவில் நடப்பதுபோல் நடந்தேறியது.
*** *** ***
இதோ, இத்தனை வருடம் காத்திருந்த வசந்தம் வெகு அருகில். தாஜ் அறையின் குளிர்ச்சியை தாண்டி வியர்த்தது சரவணனுக்கு.
'ஏங்க, இங்க சரக்கு கிடைக்குமா? ஆடர் பண்ணுங்க' - கன்னிகாவின் குரலில் வந்த முதல் செய்தியை கேட்டு, புரிந்து கொள்ள முடியாமல் விழித்தான் சரவணன்.
'என்ன.. சரக்கா?'
'ஆமாங்க, இன்னிக்கு ரொம்ப அலைச்சல் நமக்கு. சரக்கிருந்தா ரொம்ப நல்லா இருக்கும்.' - என்ற கன்னிகா தன் மொபைலில் ஏதோ வீடியோ கிளிப்பை தேடினாள்.
'ஆ.. இதோ கெடச்சிருச்சு. பாருங்க இந்த பிராண்ட் ஆர்டர் பண்ணுங்க' - தன் அக்காவுடன் குடிக்கும்போது எடுத்த விடீயோவை காட்டினாள்.
இதுவரை இன்ப மயக்கத்தில் இருந்த சரவணனுக்கு, தலையில் செங்குத்தாக இடி இறங்கியது.
ஒரு பீடியோ, சிகரெட்டோ, குடியோ எதுவுமே பழக்கம் இல்லாத சரவணன் பதறிப்போனான்.
'இதெல்லாம் தப்புமா. இதுவரைக்கும் நீ எப்படியோ. இனிமேல் நாம் புதுசா வாழ்க்கையை ஆரம்பிப்போம்.'
இப்படி சொன்ன சரவணனின், சொட்டையாக தயாராக இருந்த தலையை வெறித்து பார்த்த படியே சொன்னாள், கன்னிகா, 'சரி. ரொம்ப டயர்டா இருக்கு. எனக்கு வேற பீரியட்ஸ் ஆயிருச்சு. தூங்குவோம்' - என்று சொன்னபடியே ரெஸ்ட்ரூம் போனாள்.
திரும்பி வந்தவள் பெட்ஷீட் இழுத்து போர்த்தி படுத்துக்கொண்டாள். அவளிடம் இருந்து வந்த ஒருவித பழ வாசனை, என்னவென்று சரவணனுக்கு தெரியவில்லை.
*** *** ***
நேற்றைய இரவில் நடந்ததை ஒரு பொருட்டாக எடுத்துக்கொண்ட மாதிரி தெரியவில்லை, கன்னிகாவின் நடவடிக்கைகளில்.
சந்தோசமாக பேசிக்கொண்டு சரவணனுடன் ஷாப்பிங் மால் சுற்றினாள். சரவணனும் சளைக்காமல் அவள் கேட்டதை எல்லாம் வாங்கி கொடுத்தான். வாழ்வின் முதன்முறையாக காஸ்மெடிக்ஸ், பியூட்டி ப்ராடக்ட்ஸ், டிரஸ் என ஐம்பதினாயிரத்துக்குமேல் செலவு செய்தான்.
அவள் அருகாமை பிரமிப்பிலிருந்து மீளாமல் சரவணனிருக்க, அவனுடன் இறுக்கமாக இணைந்து நடந்துகொண்டாள் கன்னிகா.
'எனக்கு எஸ்கலேட்டர்னா பயம். என் பிரண்ட்ஸ் கூட கிண்டல் பண்ணுவாங்க. நீங்க எஸ்கலேட்டர்ல போங்க. நான் படியில் ஏறி வர்றேன்.' - அவனை நான்காவது மாடி கடைக்கு அனுப்பி வைத்தாள்.
'நாலு மாடி ஏறி வர பத்து நிமிஷம் ஆகுமா. அரை மணி நேரம் ஆச்சு. இன்னும் மேல வரலையே' - இப்பொழுதுதான் சரவணனுக்கு எங்கோ தவறு நடந்த மாதிரி ஒரு பிளாஷ்.
எவ்வளவு தேடியும் கிடைக்கவில்லை கன்னிகா.
அறையில் வைத்து விட்டு வந்த நகைகளும், பணமும் அவளைப்போலவே காணாமல் போயிருந்தது. நல்ல வேளை, அறை சாவியை வரவேற்பறையில் கொடுத்து விட்டு போயிருக்கிறாள்.
*** *** ***
'சார். இது எங்க கண்ட்ரோல் ஏரியா இல்ல. நீங்க அந்த பொண்ணு ஊர்ல போய் கம்ப்ளைண்ட் குடுங்க' - சரவணனின் முறையீட்டை ஏற்க மறுத்து, நூறு கிலோமீட்டர் தள்ளி இருந்த காவல் நிலையத்தை கை காட்டினார் நிலைய காவல் அதிகாரி.
இனி மீதமுள்ள வாழ்க்கை கன்னிகாவுடன் வாழ்ந்த இரண்டு நாள் நினைவுகளும், காவல் நிலையமும்தான் சரவணனுக்கு.
*** *** ***
இது ஒரு உண்மை கதை.
20-06-2022 அன்று செய்திகளில் பரபரப்பாக வந்தது. கதைக்களம் சிறுகதைக்கேற்ப மாற்றம் பெற்றிருந்தாலும், கதைக்கரு உண்மை நிகழ்வு.
தான் கற்ற கல்வியோ, உலக அனுபவ அறிவோ எதுவும் உதவவில்லை சரவணனுக்கு.
தனக்கே உதவாத கல்வியை வைத்துக்கொண்டு எவ்வளவு கதறினாலும், யாருக்கும் உதவாத வறள் பசு போன்றவர்களே இவர்கள்.
கற்ற பசுக்கள் கதறித் திரியினும் வறள் பசுதானே..
*** *** ***
கற்ற பசுக்கள் கதறித் திரியினும்
கொற்ற பசுக்கள் குறிகட்டி மேயினும்
முற்ற பசுக்கள் ஒருகுடம் பால்போது
மற்றைப் பசுக்கள் வறள் பசுதானே.
- திருமந்திரம் 2015
