Monday, January 31, 2022

தமிழன்டா

பழம் நீயப்பா - ஞானப் 
பழம் நீயப்பா - தமிழ் 
ஞானப் பழம் நீயப்பா! 


கண் முன்னே அற்புதம்.

ஒன்பது வகையான அரிய மூலிகை. ஒவ்வொன்றும் ஒரு வகையான  விஷத்தன்மை கொண்டது. முறையாக கட்டி சேர்த்ததில் உருவான நவ பாஷாண சிலை; அது தருவதோ  உடல் ஆரோக்கியத்திற்கான அருமருந்து. உலக அதிசயங்களில் ஒன்றாகி இருக்கும், சிலையின்  அருமை தெரிந்த மக்களிடம் கிடைத்திருந்தால். நம்மிடம் இருப்பதாலோ என்னவோ, லட்சக்கணக்கான கடவுள் சிலைகளில் இதுவும் ஒன்றாகி விட்டது.

இரவில் சிலைக்கு சாற்றப்படும் சந்தனக்காப்பு, சிலையில் கசியும் நீரில் நனைந்து, காலையில் உண்ணக்கூடிய தன்மையில் சந்தனப்பிரசாதமாக வழங்கப்படுகிறது. சிலைக்கு நடத்தப்படும் அபிஷேகங்களும், உடலுக்கு ஊக்கம் தரும் பிரசாத மருந்தாகவே அமைகிறது.

நண்பகல் 12 மணி. 

உச்சிகால பூஜை வேளையில் பழனி முருகன் சன்னிதானத்தில், நிற்கிறேன்.

அடிவாரத்தில் இருந்து யானைப்பாதையில் ஏறிய எனக்கு களைப்போ, வலியோ எதுவும் தோன்றவில்லை. மாறாக, என்னை யாரோ கீழிருந்து, உச்சிவரை தூக்கிக்கொண்டு வந்த மாதிரி ஒரு உற்சாகம். எத்தனையோ முறை மலை ஏறி இருந்தாலும் இது புது அனுபவம் எனக்கு.

படிகளில் ஏறி வரலாம். 

படிகளிலோ, யானைப்பாதையிலோ எற இயலாதவர்கள் வின்ச் எனப்படும் மலை ரயிலிலோ, குடை தூக்கிகளிலோ வரலாம்.

படிக்கட்டில் ஏறும்போது, மொட்டை அடித்து வரும்  பால முருகன்கள், பால வள்ளிகள் செய்யும் குறும்புகள் நம்மை அவர்களுடைய குதூகலத்தில் இணைத்துவிடும்.

மலைக்கோயில் புனரமைப்பு நடப்பதால், வழக்கமான ஆரம்பப்படிகள் அடைக்கப்பட்டு, மலையின் இடதுபுறமிருந்து ஏறும் படிகள் ஆரம்பிக்கிறது.

புனரமைப்பு தொழிலாளர்கள் இந்தியில் பேசிக்கொண்டு வேலை செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

தஞ்சை பெரிய கோயிலும் இப்படித்தான் கட்டி இருப்பார்கள் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். பல்லாயிரக்கணக்கான போர்க்கைதிகளால் கட்டப்பட்டது பெருவுடையார் கோயில். உற்றார், உறவினர்களை துறந்து, தோல்வி மனப்பான்மையால் கட்டப்பட்டதாலோ என்னவோ, இன்றளவும் அது ராஜராஜனின் நினைவிடமாகவே அமைந்து விட்டது.

'ஹனுமான் கிதர் ஹை?'

'ஹே பாய். ஹே பாலாஜிக்கா மந்திர்மே.. பழனி சுப்ரமணிக்கா  மந்திர். கணபதிக்கா படா பாய்'

வட நாட்டைப்பொறுத்த மட்டில், முருகன் என்ற கடவுளே அறிமுகம் இல்லாதவர். பிள்ளையாரின் அண்ணனாக அறியப்படும், மணமாகாத  பிரம்மச்சாரி. 

நம்ம மக்களும், கரசேவை செய்ய தங்க செங்கல் எடுத்து சென்று மதராஸிவாலாவாக வரிசையில் நின்று இப்படித்தான் பேசி இருப்பார்கள், ராமனைப்பற்றி. இன்றைக்கும், வட நாட்டினர்க்கு, இராவண வதம்தான் தீபாவளி.

மலைப்பாதை எங்கும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட குடிநீர், இயற்கை உபாதையை கழிக்குமிடங்கள் என சுத்தமாகவே பராமரிக்கப்பட்டிருந்தது. இது பெரும்பாலான தென்னிந்திய கோயில்களில் இல்லாத வசதி.

தரும தரிசனம், பத்து ருபாய் கட்டணம், நூறு ருபாய் சிறப்பு கட்டணம் என தனித்தனி வரிசைகள். இவ்வளவு மக்கள் கூட்டம் வந்து செல்லும் ஒரு பொது இடத்தை சுத்தமாக பராமரிக்க இதுபோன்ற கட்டமைப்பு  மிகவும் அவசியம் என்றே தோன்றியது.

'கண்ணெ மூடிண்டு நிக்காதீங்கோ. ஆண்டவனை கண்ணார தரிசிச்சு, சேவிச்சுக்கோங்கோ' - அப்படியே ஒவ்வொருவராக வெளியேற்றிக்கொண்டே சொன்னார் பூசாரி.

இந்த அதிசய சிலை போன்று இன்னொன்று இவ்வுலகில் கிடைக்க வாய்ப்பே இல்லை. போகர் சித்தர், செய்த மூன்று சிலைகளில் ஒன்று விஷமாகி அருகில் உள்ள மலைக்கோயிலில் உள்ளது. அதன் பிரசாதத்தை பறவைகள் கூட எடுத்துக்கொள்வதில்லை அதன் விஷத்தன்மையால். மற்றொன்று, பழனி சிலை காலம் முடிந்ததும் தோன்றும் என்று சொல்லிக்கொள்கிறார்கள். பழனி தேவஸ்தானமும் அதை தேடும் பணியில் ஈடுபட்டிருக்கிறது.

வெளிப்பிரகாரத்தில் வலப்புறம் இருக்கும் போகரின் ஜீவ சமாதியை தரிசித்துவிட்டு அமரும்போது மணி ஒன்று. 

நீண்ட நாள் ஆசை. குறைந்தது ஒரு மணி நேரமாவது அவர் நினைவில், ஜீவ சமாதி மண்டபத்தில்  அமர வேண்டுமென்று. அது இன்றுதான் சாத்தியமாகியது.

அவர் பூஜித்த மரகத லிங்கம் இன்றளவும் பக்தர்களின் இறை வணக்கத்திற்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது. மரகத லிங்கத்திற்கு நேர் கீழே போகரின் ஜீவ சமாதியான இடம். அங்கிருந்து, முருகனை பூஜித்து வர குகைப்பாதை  உள்ளதாக கூறுகிறார்கள்.

சரியாக புரிகிறதோ இல்லையோ, போகரின் 7000 பாடல் தொகுப்பை [சப்த காண்டம்] படிக்கும் வழக்கம் எனக்கு. பாட்டின் பொருளுடன் புத்தகம் கிடைத்தால் நன்றாக இருக்கும் என்றெண்ணினேன்.

போகர் தன் சீனப்பயணத்தின் போது, பெண்களின் உறவால் சக்தியை இழந்திருந்த பொது, காலாங்கி நாதர் என்னும் சித்தர் அவருக்கு மீண்டும் தன்னிலை உணரச்செய்தார்.  போகரின் சீடராக இருந்த புலிப்பாணி சித்தர், போகருக்கு அவர் பெற்றிருந்த  அனைத்து சக்திகளையும் மீண்டும் பெற்றிட  சொல்லித்தந்தார். 

இன்றளவும் புலிப்பாணி சித்தரின் வழித்தோன்றல்கள்தான் போகரின் ஜீவ சமாதியை பராமரித்து வருகிறார்கள். அடிவாரத்தில், புலிப்பாணி சித்தரின்  ஆசிரமமும் இருக்கிறது.

'ஆசிரமத்தில், சப்த காண்டம் புத்தகம் கிடைக்கும். அங்கே கேட்டு பாருங்க' - போகர் சமாதியில் இருந்த அடியவர் கூறினார்.

மனதில் ஒரு திருப்தி.

'புக்ஸ் எல்லாம் தீந்திருச்சு. கீழே அப்புச்சி புக் ஸ்டாலில் கேட்டு பாருங்க. இல்லன்னா, பஸ் ஸ்டாண்டில் ஒரு பழைய புக் ஸ்டால் இருக்கு. அவங்க கிட்ட கிடைக்கும்' - இது ஆசிரமத்தில் கிடைத்த பதில்.

பஸ் ஸ்டாண்டில், தேவஸ்தானத்தின் பஞ்சாமிர்த ஸ்டால் இருக்கு. அங்கே பஞ்சாமிர்தம் வாங்கிக்கலாம். 

திருப்பதிக்கு  லட்டு,  திருநெல்வேலிக்கு  அல்வா மாதிரி பழனிக்கு பஞ்சாமிர்தம். மலை வாழைப்பழம், பேரீச்சம்பழம்,நாட்டு சர்க்கரை, ஏலம், நெய் சேர்த்த அமிர்தம். மலை ஏறும் களைப்பிற்கு ஒரு ஸ்பூன் போதும்; களைப்பை போக்கி விடும்.

'சார்.. இங்கே புக் ஸ்டால் எங்கே இருக்கு'

'பாருங்க, அந்த முக்கு கடை'

நான்கைந்து பேரிடம் இதே பதிலைப்பெற்று, பஸ் நுழைவு வாயில் அருகில் இருந்த புக் ஸ்டாலுக்கு போனால்,

'அந்த மாதிரி புக்ஸ் எல்லாம் சென்னையில் மட்டும் கிடைக்கும். நீங்க மதுரையிலும் தேடி பாக்கலாம்'.

போங்கடா நீங்களும், உங்க கடைகளும்.

பழநி.

மனிதன் எண்ணி பார்க்க முடியாத அதிசய சிலை உள்ள அற்புத ஸ்தலம்.

அதை படைத்தவரின் ஒப்புதல் வாக்குமூலமாக அவர் எழுதிய புத்தகம்.

எங்கேயோ, தமிழ் ஆராய்ச்சி நிலையங்களில் செம்மொழி ஆய்வு நடத்தலாம். ஆனால், என்னைப்போன்ற வெகு சாதாரண மக்களுக்கு இது போன்ற புத்தகங்கள்  எட்டாக்கனியானால், முருகன் மாதிரி நாமும் கோபித்துக்கொண்டு மலைமேல் உட்கார்ந்து விடலாம்.

நமக்கு  தோண்டி பார்த்து பெருமை கொள்ளவேண்டியது நிறைய இருக்கு, கீழடி மாதிரி. இருப்பதை ஆய்ந்து அதன் பலனை  அனுபவிக்க தெரியாது. ஏனென்றால் நமக்குத்தான்  முன்னோர் தமிழ் தெரியாதே! 

ஆனாலும், தமிழன்டா..

Thursday, January 20, 2022

ஆதியும் நானும்

ஆதியும் நானும் 

மானிடர் ஆன்மா 
மரணம் எய்தாது 
மறுபடி பிறந்திருக்கும் 




"எனக்கு முன்னர் இரண்டு பாதைகள்.

ஒன்று இந்த கலி யுகத்தில் நிலைத்து வாழ்ந்திருப்பது. மற்றது, உடலை நீத்து காற்றில் ஜீவித்திருப்பது.

நான் மண்ணில் பிறப்பெடுத்ததன் கடமை முடிந்து விட்டதென்றெண்ணுகிறேன். நவபாஷாணத்தின் தன்மைகள், நன்மைகளை நான் போற்றி வணங்கும் முழுமுதல் ஆதி சித்தர் முருகப்பெருமானின் திருவுருவாக படைத்தாகிவிட்டது. ஏழு காண்டங்களில் நான் பெற்ற அனுபவத்தின் பலன்களை விளக்கிவிட்டேன்.

இந்த  பழனி மலையிலே, குமரனின் அருகிலே ஜீவசமாதி அடைவதே இப்பிறவியில் நான் பெற்ற பேறு." - போகரின் எண்ண ஓட்டம் இப்படியாக இருந்தது.

போகர் ஏழாயிரம் - 6971 

செல்கவென்றால் எந்தன்முறை பாடுபோலே ஜெகதலத்தில் சிலகாலம் நீரிருந்து 
புல்கவே வையகத்தைத் தான்மறந்து புகழான சமாதிமுகம் ஏவநன்று 
வில்கவே கலியுகத்தில் இருந்துமென்ன விட்டகுறை இருந்தாலும் என்னலாபம்
அல்லலது  நெடுநாளு மிருந்தால்தான் வப்பனே தேகமது மண்ணாய்ப்போமே.

                                                                                                               
"என்னைப்போல் நீங்களும் இந்த பூமியில் வாழ்ந்திருந்து, விரைவாக சமாதி நிலை எய்துவது நல்லது. வெற்றிகளை  ஈட்டினாலும், இன்னும் முடிக்க வேண்டிய கடமைகள் இருந்தாலும், நீண்ட நாட்கள் வாழ்ந்தாலும் அவை துன்பம் தரும் நாட்களாகத்தான் இருக்கும். ஒரு நாள் இந்த உடல் மண்ணாகிப்போகும்." - எனவே உடல் இருக்கும்போதே சமாதி நிலைக்கு செல்லுங்கள் என்று மக்களுக்கு போதிக்கிறார்.

சமாதி என்றால் என்ன?

ஆதியில் நம் உயிர் தோன்றிய நிலைக்கு சமமாக இருப்பது. 
இது எப்படி சாத்தியம்? வழி முறை என்னவென்று திருமூலர் விளக்குகிறார்.

திருமந்திரம்-534

இயம நியமமே எண்ணிலா ஆதனம்
நயமுறு பிராணாயா மம்பிரத்தி யாகாரஞ்
சயமிகு தாரணை தியானஞ் சமாதி
அயமுறும் அட்டாங்க மாவது மாமே.
                                                                                                   

வாழ்வினை முறையாக வாழ்வதன் மூலம், எட்டு வகை  யோகத்தின் வழிமுறையை நாம் அறியலாம் :

            1. இயமம் 
            2. நியமம் 
            3. ஆசனங்கள் 
            4. பிராணாயாமம் 
            5. பிரத்தியாகாரம் 
            6. தாரணை 
            7. தியானம் 
            8. சமாதி 

மேற்சொன்ன வழிகளில் சமாதி நிலையை அடையலாம்.

இங்கே  இன்றியமையாத இரண்டு விஷயங்களை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

ஒன்று மானிட  உடல். இரண்டாவது சமாதி.

உடலில்லையேல் சமாதி நிலை அடைய முடியாது. அது தேவர்களுக்கும் சாத்தியமில்லாதது. மனிதனல்லாத எந்த உயிரிக்கும்  சாத்தியமில்லாதது சமாதி நிலை.

டல் மட்டுமே மண்ணாகிப்போகும். ஆன்மாவுக்கு   அழிவில்லை.

மானிடர் ஆன்மா 
மரணம் எய்தாது  
மறுபடி பிறந்திருக்கும் 

ஆனால், மறுபிறப்பிலும் மனிதனாய் பிறக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயம் அதற்கு இல்லை.

மனிதப்பிறப்பெடுத்துள்ள நாம் அனைவரும் இந்த அரிய வாய்ப்பினைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

திருமந்திரம்-132 

பெற்றார் உலகில் பிரியாப் பெருநெறி 
பெற்றார் உலகில் பிறவாப்  பெரும்பயன் 
பெற்றார்அம் மன்றில் பிரியாப் பெரும்பேறு 
பெற்றார் உலகுடன் பேசாப் பெருமையே.
                                                                                       


சமாதி நிலையை அடையப்பெற்றவர்கள், ஆதி நிலையில் இருந்த உயிர் தன்மையை பிரிய மாட்டார்கள். மீண்டும் பிறக்க மாட்டார்கள். இறைவனின் ஆனந்த மன்றத்தில் என்றும் இணைந்திருப்பார்கள். உலக நடப்புகளில் இணைந்திருக்க மாட்டார்கள்.

*** *** ***












Friday, January 7, 2022

ஒளி நினைவுகள்

என் நினைவுகள் 

எல்லாம் ஒளியாக 




 'சார்.. ப்ளீஸ், என்னை விட்ருங்க.. கொல்லாதீங்க..'  - இருபத்தி நான்கு வயது இந்துவின் குரல் கெஞ்சியது.

'சார்.. ப்ளீஸ், என்னை விட்ருங்க.. கொல்லாதீங்க..' - தூக்கத்தில் அலறிக்கொண்டெழுந்தாள் ஒன்பது வயது பிருந்தா.

பக்கத்தில் படுத்திருந்த அம்மாவுக்கு தூக்கிவாரிப்போட்டது. 

மறுபடியுமா?

'எத்தனையோ சிகிச்சைகள், மாந்த்ரீகம் செய்தும், மகளின் வேதனை தீரவில்லையே ஆண்டவா.. மகளைக்காப்பாற்று..' என்று  வேண்டுவதை தவிர வேறொன்றும் தோன்றவில்லை அம்மாவிற்கு.

காலையில் முதல் வேலையாக மகளை அழைத்துக்கொண்டு கோயிலுக்கு சென்றவளுக்கு, அங்கேயும் ஒரு சோதனை.

சந்தோசமாக கோயில் மணியை அடித்த பிருந்தாவின் பின்மண்டையை இடித்து சென்றது வெண்கல மணி.

மயங்கி விழுந்தவளை, தண்ணீர் தெளித்து எழுப்பியபோதுதான் அந்த அதிர்ச்சிகரமான கேள்வி வந்தது பிருந்தாவிடமிருந்து.

'நீங்கள் யார்? நான் எங்கிருக்கிறேன்?' 

'விளையாடாதே, பிருந்தா.. நான் அம்மா.. நாம் கோயிலுக்கு வந்திருக்கிறோம்'

'இல்லை, நான் பிருந்தா இல்லை. என் பெயர் இந்து'

'உங்களை எல்லாம் நான் பார்த்ததே கிடையாது' - பிருந்தாவின் கண்களில் இருந்த மிரட்சி அவள் பொய் சொல்லவில்லை என்று சொல்லியது.

இரவு நல்ல தூக்கம் இல்லாததால் குழந்தை ஏதோ கனவில் வந்ததை உளறுகிறது, என்றெண்ணியவாறே வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தாள்  அம்மா.

முன்பின் பழக்கமற்ற மூன்றாவது மனிதர்களிடம் பழகுவதுபோல் இருந்த பிருந்தா, தன்னுடைய நினைவுகளை சொல்ல ஆரம்பித்தாள், பெற்றோரிடம்.

'என் பெயர் பிருந்தா. எனக்கு இருபத்தி நான்கு வயசு. ரொம்ப அழகாக இருப்பேன். ஹைதராபாதில் உள்ள ஒரு கம்பெனியில் வேலை செய்கிறேன்.' - தொடர்ந்தாள் பிருந்தா.

'மேனேஜர் விக்ரம் சார், எப்பொழுதும் என்னையே சுற்றிக்கொண்டிருப்பார்'

'ஒரு முறை, ஒரு பைலை எடுத்துக்கிட்டு அவருடைய வீட்டுக்கு வர சொன்னார். நானும் கொண்டு போனேன். அங்கேதான், என் கழுத்தை நெரித்து கொன்று விட்டார்' - விக்கி விக்கி அழுதாள் பிருந்தா.

இதற்கு மேலும் பொறுக்காத பெற்றோர்கள், பிருந்தா அடையாளம் காட்டிய, இந்துவின் உடல் புதைக்கப்பட்டிருந்த இடத்தை காட்டி, விக்ரமை சட்டத்தின் வளையத்துக்குள் கொண்டு வந்தார்கள்.

மேலே சொன்னது கதையல்ல நிஜம், சென்ற வாரம் ஆந்திராவில் நடந்தது. செய்திகளில் பெண்ணின் படத்துடன் பரபரப்புடன் பேசப்பட்டது.

இனி நம் சிந்தனைக்கு..

இந்து கொல்லப்பட்டவுடன், உயிர் அவள் உடலைப் பிரிந்துவிட்டது.

புதைத்த இடத்தை உயிர் பார்த்தது எப்படி? புலன்வழி உணர்வுகள் உடலோடு முடிந்து விட்டதே!

உயிர் காற்றில் கலந்திருக்கும் என்பது நாம் அறிந்த உண்மை. உயிரை சுற்றி ஒளி வடிவில் நினைவிருக்கும் என்பது நம்புவதற்கு கஷ்டமான உண்மை.

என் நினைவுகள்                                                                                                                                                     எல்லாம் ஒளியாக..

                                                                          - கவியரசு கண்ணதாசன்  

எடுத்த  அத்தனை ஜென்மங்களின்  நினைவுகளின்  சேமிப்பு, ஒலியும்  ஒளியுமாக  உள்ள உயிராக,  நம்முடன் தொடர்கிறது.

உளங்கொளி யாவதென் உள்நின்ற சீவன்
வளங்கொளி யாநின்ற மாமணிச் சோதி
விளங்கொளி யாய்மின்னி விண்ணில் ஒடுங்கி
வளங்கொளி யாயத்து ளாகிநின் றானே.

                                                                                                - திருமந்திரம் 2641

உள்ளத்தின் ஒளியாக உடலின் உள்ளே இருப்பது உயிர். உள்ளம்தானே  நினைவுகளின் சேமிப்பு பெட்டகம்.

உள்ளத்துக்குள்ளே ஓளிந்திருப்பது ஒன்றல்ல கண்ணா
சொல்லால் சொன்னால் அதில் சுகமில்லை கண்ணா 

                                                                                 - கவியரசு கண்ணதாசன் 





கல்லிலே கலைவண்ணம்

கல்லிலே கலைவண்ணம்     எனக்கு தீப ஆராதனை.  இவ்வளவு நேரம் என் மேனியெல்லாம் அபிஷேகம். பால், தேன், பஞ்சாமிர்தம் என வெவ்வேறு உணவு, வாசனை திரவியங்...