எப்படியாவது இந்த பாடலை புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வம் என்னைத் தொற்றிக்கொண்டது.
தமிழ் பாட்டுதானே!
திருக்குறள், திருமந்திரம், போகர் பாடல்கள், பாம்பாட்டி சித்தர் பாடல்கள், சௌமிய சாகரம் படித்து ஓரளவிற்கு என்னுடைய அறிவுக்கு எட்டியவரை தமிழை புரிந்து கொள்ள முயன்று கொண்டிருக்கிறேன். அப்பப்ப புறநானூறு கூட படிக்கிறேன், ஆனால் LKG, UKG அளவுகூட புரிதல் இல்லை.
திரும்ப திரும்ப இந்த பாடலின் வரிகளை படித்த பின்புதான் தெரிந்தது. இது கற்காலத்திற்கு முற்பட்ட தமிழ் என்று. ஒருவேளை, குமரிக்கண்டம் கடலில் மூழ்காமல் போயிருந்தால் இந்த பாடலுக்கான அகராதி கிடைத்திருக்கலாம்.
அதுக்கு முந்தினதாம் இது:
கல் தோன்றி, மண் தோன்றாக் காலத்தே வாளோடு முன் தோன்றிய மூத்த குடி!
புறப்பொருள் வெண்பா மாலை -ன்னு ஒரு இலக்கண நூல்; 9th CE! சங்கத் தமிழ்-ல்லாம் இல்ல.. ரொம்ப பிந்தி!
நன்றி: puliththiral blog
அரபி, ஆங்கிலம், நவீன தமிழ் மற்றும் இவைகளின் கலவை. கூடவே வட நாட்டின் ஹோலி பண்டிகை வேறு.
ஹலமிதி அபி வந்தாளே - அரபி + தமிழ்
ஹோலி ஹோலி பக்கத்துல சிரிக்கும் ரங்கோலி - ஹிந்தி + தமிழ்
ஓ க்யூட்டி நீ ஸ்வீட்டி உன் பியூட்டி அதில் மாட்டி - ஆங்கிலம் + தமிழ்
தமிழைத்தேடினேன்.
என் வயசுக்குள்ளே முதல் மழையா ஃபீல வச்சானே.
ரொம்பவுமே ஃபீல் ஆயிட்டேன், இந்த வரிகளை படிச்சதும். என்னமா எழுதி இருக்காங்க.
கவியரசு கண்ணதாசன், வாலி, பட்டுக்கோட்டையார் கோட்டை விட்டதை புடிச்சிட்டாங்க.
தமிழில் உள்ள 51 சிறப்பெழுத்துக்களை தவிர்த்து சுத்த தமிழில் எழுதுவோம் என்று தமிழில் எழுதும்போது நாம் எடுக்கும் முயற்சி என்ன? இப்படிப்பட்ட தமிழ் - ஆங்கிலம் - அரபி கலவையில் தமிழுக்கு சிறப்பு செய்யும் கூட்டம் என்ன?
இந்த சிறப்பெழுத்துக்கள் தமிழ் அல்ல என்று சொல்பவர்களால், இன்றைய தமிழக முதல்வரின் பெயரை தமிழில் எழுத முடியுமா, உச்சரிப்பு மாறாமல்.
முடியாது.
இந்த 51 தமிழின் சிறப்பெழுத்துக்கள் நம் உடலில் உள்ள ஆறு ஆதார சக்கரங்களில், தாமரை இதழ்களாக இருக்கிறது.
ஆறந்த முங்கூடி யாகும் உடம்பினிற் கூறிய வாதார மற்றுங் குறிக்கொண்மின் ஆறிய அக்கரம் ஐம்பதின் மேலாக ஊறிய வாதாரத் தோரெழுத் தாமே.
நீ தருவாயோ நான் தருவேனோ யார் தந்த போதும் நீயும் நானும் வேறல்ல..
கலப்பினத்தமிழ்
கலப்பின மாடுகள் அதிக பால் தருமே தவிர, நாட்டு பசுக்களிடம் இருந்து கிடைக்கும் பாலில் உள்ள உடலுக்கு ஆரோக்கியம் தரக்கூடிய ஊட்ட சத்துகள் இருக்காது. ஜல்லிக்கட்டு போராட்டத்தின்போது நாம் அனைவரும் பகிர்ந்து கொண்ட செய்தி இது.
இதே வழியில், படிப்படியாக நம் கல்வி முறையில் மாற்றம் கொண்டு வந்து, தமிழர்களை வட்டாரத்தமிழ்வாசிகளாக்கி விட்டார்கள்.
கோவைத்தமிழ், மதுரைத்தமிழ், நெல்லைத்தமிழ், சென்னைத்தமிழ் மற்றும் வெளி நாடுகளைப்பொறுத்த மட்டில் நாட்டுக்கொரு வட்டார வழக்கு.
இதில் சென்னைத்தமிழ் அந்த மண்வாசனை உள்ளவர்களுக்கு மட்டும் எளிது.
'சார்.. தியாகராஜ பாகவதர் காலத்திய படங்களில் பேசுற தமிழ் சுத்தமா புரியாது'
'மனோகரா படத்தில் கண்ணாம்பா சூப்பரா வசனம் பேசுவாங்க. ஆனா, எனக்குதான் ஒண்ணுமே புரியாது'
' எண்பது, தொண்ணூறுகளில் வந்த படங்கள் ஓரளவு புரியுது. எல்லாம் பாட்டுக்காக பாப்போம்'
'அப்பா.. பாட்ட மாத்துங்க. ஒரே அழுகை அழுகையா வருது, இந்த பாட்ட கேட்டா' - இது புதிய தலைமுறை.
இப்ப எல்லாம், 'ஊ சொல்றியா மாமா.. ஊ ஊ சொல்றியா மாமா' - இதுதான் தமிழில் டாப் டக்கர் பாட்டு.
வழக்குத்தமிழில் பேசும்போது பாதிக்குமேல் ஆங்கிலத்தில் பேசினாலோ அல்லது எழுதும்போது ஆங்கிலம் கலந்து எழுதினாலோ மட்டுமே சொல்ல வந்த கருத்தை எளிதில் சொல்ல முடிகிறது.
ரொம்ப காலமா இதே சிந்தனை. எங்கே, நம்மை கலப்பினத்தமிழுக்கு மாற்றினார்கள் என்று.
எனக்கு மூன்றாம் வகுப்பில்தான் ஆங்கிலம் அறிமுகம், அதாவது ஒன்பதாவது வயதில். இது அரை நூற்றாண்டிற்கு முந்தைய நிலை. இன்றைக்கு, கருவில் உள்ள குழந்தைக்கு, பள்ளியில் முதல் மாணவனாக வர பயிற்சி. சொல்லவே வேண்டாம், இவர்கள்தான், தமிழுக்கு ஆதரவு தந்து தமிழில் படிக்க வைப்பார்கள் என்று.
எனக்கு இலக்கணம், செய்யுள் பாடங்கள் சொல்லி தந்தார்கள். உரை நடையிலும், செய்யுள்களிலும் வரும் இலக்கண மரபுகளை அறிமுகப்படுத்தி இருந்தார்கள். தமிழ் கற்பதற்கான ஆர்வம் ஏற்பட வழி இருந்தது.
இரண்டாம் வகுப்பு செல்லும்போது, என்னால் 'கன்னித்தீவு' படிக்க முடிந்தது.
என்னுடைய இந்த எழுத்துக்கள் எல்லாம் அன்றைக்கு எனக்கு கிடைத்த தமிழ் ஆசிரியர்களின் ஆசீர்வாதமே. எழுத்துப்பிழைகளை தவிர்க்க முடிவதும் எனக்கு கிடைத்த வரமே.
நான் பெற்ற பெரும்பாக்கியம், திருமந்திரம் போன்ற தெய்வத்திருமறைதனை, என் அறிவுநிலைக்கு ஏற்ப புரிந்து எழுத முடிவது.
திருமந்திரம் என்பது ஒவ்வொருவரின் அறிவு நிலைக்கு ஏற்ப பொருள் கொடுக்கும் அற்புதமான தமிழ்ப்புதையல். இதனை படிக்கவோ, புரிந்து கொள்ள எண்ணுவதோ, புரிந்து மற்றவர்களுக்கு சொல்வதோ அவரவர் பூர்வ ஜென்ம புண்ணியமே.
இதோ ஒரு எடுத்துக்காட்டு:
'நான் யார்?' என்று எண்ணும்போது, உடல் மற்றும் உயிர் என்பது நான் என்னும் இரண்டான உண்மை. உடலோடு உயிரும், உயிரோடு உடலும் ஒன்றி இருப்பதைக்கண்டு, இவை இரண்டும் ஒன்றுதான் என்று அறிகிறேன். நான் உடல் என்ற நினைவில் உள்ள மனதினை, மலராக உயிருக்கு சமர்ப்பித்தால், உடலும், உயிரும் ஒன்றென்று ஆகிவிடும்.
தான்என்று அவன்என்று இரண்டாகும் தத்துவம் தான்என்று அவன்என்று இரண்டும் தனிற்கண்டு தான்என்று பூவை அவன்அடி சாத்தினால் நான்என்ற அவன்என்கை நல்லது ஒன்றன்றே.
- திருமந்திரம் 1607
இப்ப பாருங்க ஒன்றும், ஒன்றும் ஒன்றாகிவிட்டது.
கவியரசர் கண்ணதாசன் எதை எண்ணி இந்த திரைப்பாடலை எழுதினாரோ தெரியாது. உடலுக்கும், உயிருக்குமான பாடலாக பார்த்தால் அப்படியே ஒன்றுடன் ஒன்றாகி ஒன்றிவிட்டது.
1. பஞ்ச பூதங்கள் என சொல்லப்படும், நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று மற்றும் ஆகாயம் இவற்றால் ஆன உடலில் உள்ள ஐம்புலன்களின் தன்மைதான் முதல் இருட்டு.
- இதனை புரிந்து கொள்ள இயலாதவர்கள் கண்டதைப்பேசித் திரிவார்கள்.
2. அறிவு நிலை. கற்று, கேட்டு, அறிந்து, உணர்ந்து, விவாதித்து பெற்ற அறிவு நிலை இரண்டாம் இருள் நிலை. அறிவே இருளாக மாறிவிட்டது ஆன்மீகத்தில்.
- 64 கலைகள் கற்றிருந்தாலும் அவற்றை எரித்துவிட்டால் சித்தர் நிலை எய்தலாம்.
3. காற்று. சுவாசத்தின் போது உள்ளிழுக்கும் காற்றானது பத்து வகைகளாக பிரிக்கப்பட்டு, உடலில் உள்ள அனைத்து சிற்றறைகளுக்கும் சீராக சென்றிருப்பது மூன்றாம் பாழ்.
- காற்று உடலில் சமனத்தன்மை அற்றிருப்பதே அனைத்து உடல் உபாதைகளுக்கும் பிரதான காரணம்.
இம்மூன்று இருட்டினையும் உடலில் உயிர் உள்ளபோதே கடக்க முடிந்தால், அதுவே உயிர் இருக்கும் நிலையை அறிய செய்துவிடும். எமனையும் வெல்ல முடியும்.
முதல் இரண்டு இருட்டு நிலையை நாம் தியானத்தின் மூலம் கடக்க முடியும் என்றால், காற்றான மூன்றாம் இருளை பிராணாயாமப் பயிற்சியினால் வெல்ல முடியும்.
காற்று என்றால் என்னவென்று பார்ப்போம்.
கால் - காற்று
பாம்பறியுமாம் பாம்பின் கால்.
பாம்புக்கு காது என்று தனியாக அங்கம் இல்லை. கண்ணே காதாக செயல்படுகிறது. அதனால் பாம்பிற்கு இன்னொரு பெயர் கட்செவி.
ஒரு பாம்பின் சீறும் மூச்சுக்காற்றை மற்றொரு பாம்பு அறிந்து கொள்ளும் என்பதே பாம்பறியுமாம் பாம்பின் கால்.
காலன் - காற்றை ஆள்பவன், எமன்.
மனிதனுக்கு அளவிடப்பட்ட காற்றின் அளவு முடிந்தவுடன், உடலில் இருந்து உயிரை எடுத்துக்கொள்பவன்.
கால காலன் - காற்றினுள் காற்றாய் இருப்பவன், இறைவன்.
மனித மூச்சினில் பிராணனாய் இருந்து உயிர்களுக்கு அருள்பவன்.
உள்நின்று ஒளிரும் உளவாய் பிராணனும் விண்நின்று இயங்கும் விரிகதிர்ச் செல்வனும் மண்நின்று இயங்கும் வாயுவுமாய் நிற்கும் கண்நின்று இயங்கும் கருத்தவன் தானே.
- திருமந்திரம் 3040
மண்ணிலே காற்றாய் நிற்பவன் இறைவன். அவ்விறைவனே கதிரவனாகவும், உடலுக்குள் இயங்கும் பிராணனாகவும் இருக்கிறான்.
காலம் - காற்றினை மூச்சாய் கொண்டு உயிர் மண்ணில் வாழும் நாட்கள்.
முப்பாழையும் ஒருவனால் தாண்டி சமாதி நிலைக்கு செல்ல முடியுமானால், அவனே காலத்தை வென்றவன் ஆவான்.
பழம் நீயப்பா - ஞானப் பழம் நீயப்பா - தமிழ் ஞானப் பழம் நீயப்பா!
கண் முன்னே அற்புதம்.
ஒன்பது வகையான அரிய மூலிகை. ஒவ்வொன்றும் ஒரு வகையான விஷத்தன்மை கொண்டது. முறையாக கட்டி சேர்த்ததில் உருவான நவ பாஷாண சிலை; அது தருவதோ உடல் ஆரோக்கியத்திற்கான அருமருந்து. உலக அதிசயங்களில் ஒன்றாகி இருக்கும், சிலையின் அருமை தெரிந்த மக்களிடம் கிடைத்திருந்தால். நம்மிடம் இருப்பதாலோ என்னவோ, லட்சக்கணக்கான கடவுள் சிலைகளில் இதுவும் ஒன்றாகி விட்டது.
இரவில் சிலைக்கு சாற்றப்படும் சந்தனக்காப்பு, சிலையில் கசியும் நீரில் நனைந்து, காலையில் உண்ணக்கூடிய தன்மையில் சந்தனப்பிரசாதமாக வழங்கப்படுகிறது. சிலைக்கு நடத்தப்படும் அபிஷேகங்களும், உடலுக்கு ஊக்கம் தரும் பிரசாத மருந்தாகவே அமைகிறது.
நண்பகல் 12 மணி.
உச்சிகால பூஜை வேளையில் பழனி முருகன் சன்னிதானத்தில், நிற்கிறேன்.
அடிவாரத்தில் இருந்து யானைப்பாதையில் ஏறிய எனக்கு களைப்போ, வலியோ எதுவும் தோன்றவில்லை. மாறாக, என்னை யாரோ கீழிருந்து, உச்சிவரை தூக்கிக்கொண்டு வந்த மாதிரி ஒரு உற்சாகம். எத்தனையோ முறை மலை ஏறி இருந்தாலும் இது புது அனுபவம் எனக்கு.
படிகளில் ஏறி வரலாம்.
படிகளிலோ, யானைப்பாதையிலோ எற இயலாதவர்கள் வின்ச் எனப்படும் மலை ரயிலிலோ, குடை தூக்கிகளிலோ வரலாம்.
படிக்கட்டில் ஏறும்போது, மொட்டை அடித்து வரும் பால முருகன்கள், பால வள்ளிகள் செய்யும் குறும்புகள் நம்மை அவர்களுடைய குதூகலத்தில் இணைத்துவிடும்.
மலைக்கோயில் புனரமைப்பு நடப்பதால், வழக்கமான ஆரம்பப்படிகள் அடைக்கப்பட்டு, மலையின் இடதுபுறமிருந்து ஏறும் படிகள் ஆரம்பிக்கிறது.
புனரமைப்பு தொழிலாளர்கள் இந்தியில் பேசிக்கொண்டு வேலை செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.
தஞ்சை பெரிய கோயிலும் இப்படித்தான் கட்டி இருப்பார்கள் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். பல்லாயிரக்கணக்கான போர்க்கைதிகளால் கட்டப்பட்டது பெருவுடையார் கோயில். உற்றார், உறவினர்களை துறந்து, தோல்வி மனப்பான்மையால் கட்டப்பட்டதாலோ என்னவோ, இன்றளவும் அது ராஜராஜனின் நினைவிடமாகவே அமைந்து விட்டது.
வட நாட்டைப்பொறுத்த மட்டில், முருகன் என்ற கடவுளே அறிமுகம் இல்லாதவர். பிள்ளையாரின் அண்ணனாக அறியப்படும், மணமாகாத பிரம்மச்சாரி.
நம்ம மக்களும், கரசேவை செய்ய தங்க செங்கல் எடுத்து சென்று மதராஸிவாலாவாக வரிசையில் நின்று இப்படித்தான் பேசி இருப்பார்கள், ராமனைப்பற்றி. இன்றைக்கும், வட நாட்டினர்க்கு, இராவண வதம்தான் தீபாவளி.
மலைப்பாதை எங்கும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட குடிநீர், இயற்கை உபாதையை கழிக்குமிடங்கள் என சுத்தமாகவே பராமரிக்கப்பட்டிருந்தது. இது பெரும்பாலான தென்னிந்திய கோயில்களில் இல்லாத வசதி.
தரும தரிசனம், பத்து ருபாய் கட்டணம், நூறு ருபாய் சிறப்பு கட்டணம் என தனித்தனி வரிசைகள். இவ்வளவு மக்கள் கூட்டம் வந்து செல்லும் ஒரு பொது இடத்தை சுத்தமாக பராமரிக்க இதுபோன்ற கட்டமைப்பு மிகவும் அவசியம் என்றே தோன்றியது.
இந்த அதிசய சிலை போன்று இன்னொன்று இவ்வுலகில் கிடைக்க வாய்ப்பே இல்லை. போகர் சித்தர், செய்த மூன்று சிலைகளில் ஒன்று விஷமாகி அருகில் உள்ள மலைக்கோயிலில் உள்ளது. அதன் பிரசாதத்தை பறவைகள் கூட எடுத்துக்கொள்வதில்லை அதன் விஷத்தன்மையால். மற்றொன்று, பழனி சிலை காலம் முடிந்ததும் தோன்றும் என்று சொல்லிக்கொள்கிறார்கள். பழனி தேவஸ்தானமும் அதை தேடும் பணியில் ஈடுபட்டிருக்கிறது.
வெளிப்பிரகாரத்தில் வலப்புறம் இருக்கும் போகரின் ஜீவ சமாதியை தரிசித்துவிட்டு அமரும்போது மணி ஒன்று.
நீண்ட நாள் ஆசை. குறைந்தது ஒரு மணி நேரமாவது அவர் நினைவில், ஜீவ சமாதி மண்டபத்தில் அமர வேண்டுமென்று. அது இன்றுதான் சாத்தியமாகியது.
அவர் பூஜித்த மரகத லிங்கம் இன்றளவும் பக்தர்களின் இறை வணக்கத்திற்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது. மரகத லிங்கத்திற்கு நேர் கீழே போகரின் ஜீவ சமாதியான இடம். அங்கிருந்து, முருகனை பூஜித்து வர குகைப்பாதை உள்ளதாக கூறுகிறார்கள்.
சரியாக புரிகிறதோ இல்லையோ, போகரின் 7000 பாடல் தொகுப்பை [சப்த காண்டம்] படிக்கும் வழக்கம் எனக்கு. பாட்டின் பொருளுடன் புத்தகம் கிடைத்தால் நன்றாக இருக்கும் என்றெண்ணினேன்.
போகர் தன் சீனப்பயணத்தின் போது, பெண்களின் உறவால் சக்தியை இழந்திருந்த பொது, காலாங்கி நாதர் என்னும் சித்தர் அவருக்கு மீண்டும் தன்னிலை உணரச்செய்தார். போகரின் சீடராக இருந்த புலிப்பாணி சித்தர், போகருக்கு அவர் பெற்றிருந்த அனைத்து சக்திகளையும் மீண்டும் பெற்றிட சொல்லித்தந்தார்.
இன்றளவும் புலிப்பாணி சித்தரின் வழித்தோன்றல்கள்தான் போகரின் ஜீவ சமாதியை பராமரித்து வருகிறார்கள். அடிவாரத்தில், புலிப்பாணி சித்தரின் ஆசிரமமும் இருக்கிறது.
'ஆசிரமத்தில், சப்த காண்டம் புத்தகம் கிடைக்கும். அங்கே கேட்டு பாருங்க' - போகர் சமாதியில் இருந்த அடியவர் கூறினார்.
மனதில் ஒரு திருப்தி.
'புக்ஸ் எல்லாம் தீந்திருச்சு. கீழே அப்புச்சி புக் ஸ்டாலில் கேட்டு பாருங்க. இல்லன்னா, பஸ் ஸ்டாண்டில் ஒரு பழைய புக் ஸ்டால் இருக்கு. அவங்க கிட்ட கிடைக்கும்' - இது ஆசிரமத்தில் கிடைத்த பதில்.
பஸ் ஸ்டாண்டில், தேவஸ்தானத்தின் பஞ்சாமிர்த ஸ்டால் இருக்கு. அங்கே பஞ்சாமிர்தம் வாங்கிக்கலாம்.
திருப்பதிக்கு லட்டு, திருநெல்வேலிக்கு அல்வா மாதிரி பழனிக்கு பஞ்சாமிர்தம். மலை வாழைப்பழம், பேரீச்சம்பழம்,நாட்டு சர்க்கரை, ஏலம், நெய் சேர்த்த அமிர்தம். மலை ஏறும் களைப்பிற்கு ஒரு ஸ்பூன் போதும்; களைப்பை போக்கி விடும்.
'சார்.. இங்கே புக் ஸ்டால் எங்கே இருக்கு'
'பாருங்க, அந்த முக்கு கடை'
நான்கைந்து பேரிடம் இதே பதிலைப்பெற்று, பஸ் நுழைவு வாயில் அருகில் இருந்த புக் ஸ்டாலுக்கு போனால்,
'அந்த மாதிரி புக்ஸ் எல்லாம் சென்னையில் மட்டும் கிடைக்கும். நீங்க மதுரையிலும் தேடி பாக்கலாம்'.
போங்கடா நீங்களும், உங்க கடைகளும்.
பழநி.
மனிதன் எண்ணி பார்க்க முடியாத அதிசய சிலை உள்ள அற்புத ஸ்தலம்.
அதை படைத்தவரின் ஒப்புதல் வாக்குமூலமாக அவர் எழுதிய புத்தகம்.
எங்கேயோ, தமிழ் ஆராய்ச்சி நிலையங்களில் செம்மொழி ஆய்வு நடத்தலாம். ஆனால், என்னைப்போன்ற வெகு சாதாரண மக்களுக்கு இது போன்ற புத்தகங்கள் எட்டாக்கனியானால், முருகன் மாதிரி நாமும் கோபித்துக்கொண்டு மலைமேல் உட்கார்ந்து விடலாம்.
நமக்கு தோண்டி பார்த்து பெருமை கொள்ளவேண்டியது நிறைய இருக்கு, கீழடி மாதிரி. இருப்பதை ஆய்ந்து அதன் பலனை அனுபவிக்க தெரியாது. ஏனென்றால் நமக்குத்தான் முன்னோர் தமிழ் தெரியாதே!
மானிடர் ஆன்மா மரணம் எய்தாது மறுபடி பிறந்திருக்கும்
"எனக்கு முன்னர் இரண்டு பாதைகள்.
ஒன்று இந்த கலி யுகத்தில் நிலைத்து வாழ்ந்திருப்பது. மற்றது, உடலை நீத்து காற்றில் ஜீவித்திருப்பது.
நான் மண்ணில் பிறப்பெடுத்ததன் கடமை முடிந்து விட்டதென்றெண்ணுகிறேன். நவபாஷாணத்தின் தன்மைகள், நன்மைகளை நான் போற்றி வணங்கும் முழுமுதல் ஆதி சித்தர் முருகப்பெருமானின் திருவுருவாக படைத்தாகிவிட்டது. ஏழு காண்டங்களில் நான் பெற்ற அனுபவத்தின் பலன்களை விளக்கிவிட்டேன்.
இந்த பழனி மலையிலே, குமரனின் அருகிலே ஜீவசமாதி அடைவதே இப்பிறவியில் நான் பெற்ற பேறு." - போகரின் எண்ண ஓட்டம் இப்படியாக இருந்தது.
"என்னைப்போல் நீங்களும் இந்த பூமியில் வாழ்ந்திருந்து, விரைவாக சமாதி நிலை எய்துவது நல்லது. வெற்றிகளை ஈட்டினாலும், இன்னும் முடிக்க வேண்டிய கடமைகள் இருந்தாலும், நீண்ட நாட்கள் வாழ்ந்தாலும் அவை துன்பம் தரும் நாட்களாகத்தான் இருக்கும். ஒரு நாள் இந்த உடல் மண்ணாகிப்போகும்." - எனவே உடல் இருக்கும்போதே சமாதி நிலைக்கு செல்லுங்கள் என்று மக்களுக்கு போதிக்கிறார்.
சமாதி என்றால் என்ன?
ஆதியில் நம் உயிர் தோன்றிய நிலைக்கு சமமாக இருப்பது.
இது எப்படி சாத்தியம்? வழி முறை என்னவென்று திருமூலர் விளக்குகிறார்.
வாழ்வினை முறையாக வாழ்வதன் மூலம், எட்டு வகை யோகத்தின் வழிமுறையை நாம் அறியலாம் :
1. இயமம்
2. நியமம்
3. ஆசனங்கள்
4. பிராணாயாமம்
5. பிரத்தியாகாரம்
6. தாரணை
7. தியானம்
8. சமாதி
மேற்சொன்ன வழிகளில் சமாதி நிலையை அடையலாம்.
இங்கே இன்றியமையாத இரண்டு விஷயங்களை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
ஒன்று மானிட உடல். இரண்டாவது சமாதி.
உடலில்லையேல் சமாதி நிலை அடைய முடியாது. அது தேவர்களுக்கும் சாத்தியமில்லாதது. மனிதனல்லாத எந்த உயிரிக்கும் சாத்தியமில்லாதது சமாதி நிலை.
உடல் மட்டுமே மண்ணாகிப்போகும். ஆன்மாவுக்கு அழிவில்லை.
மானிடர் ஆன்மா மரணம் எய்தாது மறுபடி பிறந்திருக்கும்
ஆனால், மறுபிறப்பிலும் மனிதனாய் பிறக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயம் அதற்கு இல்லை.
மனிதப்பிறப்பெடுத்துள்ள நாம் அனைவரும் இந்த அரிய வாய்ப்பினைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
திருமந்திரம்-132
பெற்றார் உலகில் பிரியாப் பெருநெறி பெற்றார் உலகில் பிறவாப் பெரும்பயன் பெற்றார்அம் மன்றில் பிரியாப் பெரும்பேறு பெற்றார் உலகுடன் பேசாப் பெருமையே.
சமாதி நிலையை அடையப்பெற்றவர்கள், ஆதி நிலையில் இருந்த உயிர் தன்மையை பிரிய மாட்டார்கள். மீண்டும் பிறக்க மாட்டார்கள். இறைவனின் ஆனந்த மன்றத்தில் என்றும் இணைந்திருப்பார்கள். உலக நடப்புகளில் இணைந்திருக்க மாட்டார்கள்.
'சார்.. ப்ளீஸ், என்னை விட்ருங்க.. கொல்லாதீங்க..' - இருபத்தி நான்கு வயது இந்துவின் குரல் கெஞ்சியது.
'சார்.. ப்ளீஸ், என்னை விட்ருங்க.. கொல்லாதீங்க..' - தூக்கத்தில் அலறிக்கொண்டெழுந்தாள் ஒன்பது வயது பிருந்தா.
பக்கத்தில் படுத்திருந்த அம்மாவுக்கு தூக்கிவாரிப்போட்டது.
மறுபடியுமா?
'எத்தனையோ சிகிச்சைகள், மாந்த்ரீகம் செய்தும், மகளின் வேதனை தீரவில்லையே ஆண்டவா.. மகளைக்காப்பாற்று..' என்று வேண்டுவதை தவிர வேறொன்றும் தோன்றவில்லை அம்மாவிற்கு.
காலையில் முதல் வேலையாக மகளை அழைத்துக்கொண்டு கோயிலுக்கு சென்றவளுக்கு, அங்கேயும் ஒரு சோதனை.
சந்தோசமாக கோயில் மணியை அடித்த பிருந்தாவின் பின்மண்டையை இடித்து சென்றது வெண்கல மணி.
மயங்கி விழுந்தவளை, தண்ணீர் தெளித்து எழுப்பியபோதுதான் அந்த அதிர்ச்சிகரமான கேள்வி வந்தது பிருந்தாவிடமிருந்து.
'நீங்கள் யார்? நான் எங்கிருக்கிறேன்?'
'விளையாடாதே, பிருந்தா.. நான் அம்மா.. நாம் கோயிலுக்கு வந்திருக்கிறோம்'
'இல்லை, நான் பிருந்தா இல்லை. என் பெயர் இந்து'
'உங்களை எல்லாம் நான் பார்த்ததே கிடையாது' - பிருந்தாவின் கண்களில் இருந்த மிரட்சி அவள் பொய் சொல்லவில்லை என்று சொல்லியது.
இரவு நல்ல தூக்கம் இல்லாததால் குழந்தை ஏதோ கனவில் வந்ததை உளறுகிறது, என்றெண்ணியவாறே வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தாள் அம்மா.
முன்பின் பழக்கமற்ற மூன்றாவது மனிதர்களிடம் பழகுவதுபோல் இருந்த பிருந்தா, தன்னுடைய நினைவுகளை சொல்ல ஆரம்பித்தாள், பெற்றோரிடம்.
'என் பெயர் பிருந்தா. எனக்கு இருபத்தி நான்கு வயசு. ரொம்ப அழகாக இருப்பேன். ஹைதராபாதில் உள்ள ஒரு கம்பெனியில் வேலை செய்கிறேன்.' - தொடர்ந்தாள் பிருந்தா.
'மேனேஜர் விக்ரம் சார், எப்பொழுதும் என்னையே சுற்றிக்கொண்டிருப்பார்'
'ஒரு முறை, ஒரு பைலை எடுத்துக்கிட்டு அவருடைய வீட்டுக்கு வர சொன்னார். நானும் கொண்டு போனேன். அங்கேதான், என் கழுத்தை நெரித்து கொன்று விட்டார்' - விக்கி விக்கி அழுதாள் பிருந்தா.
இதற்கு மேலும் பொறுக்காத பெற்றோர்கள், பிருந்தா அடையாளம் காட்டிய, இந்துவின் உடல் புதைக்கப்பட்டிருந்த இடத்தை காட்டி, விக்ரமை சட்டத்தின் வளையத்துக்குள் கொண்டு வந்தார்கள்.
மேலே சொன்னது கதையல்ல நிஜம், சென்ற வாரம் ஆந்திராவில் நடந்தது. செய்திகளில் பெண்ணின் படத்துடன் பரபரப்புடன் பேசப்பட்டது.
இனி நம் சிந்தனைக்கு..
இந்து கொல்லப்பட்டவுடன், உயிர் அவள் உடலைப் பிரிந்துவிட்டது.
புதைத்த இடத்தை உயிர் பார்த்தது எப்படி? புலன்வழி உணர்வுகள் உடலோடு முடிந்து விட்டதே!
உயிர் காற்றில் கலந்திருக்கும் என்பது நாம் அறிந்த உண்மை. உயிரை சுற்றி ஒளி வடிவில் நினைவிருக்கும் என்பது நம்புவதற்கு கஷ்டமான உண்மை.
என் நினைவுகள் எல்லாம் ஒளியாக..
- கவியரசு கண்ணதாசன்
எடுத்த அத்தனை ஜென்மங்களின் நினைவுகளின் சேமிப்பு, ஒலியும் ஒளியுமாக உள்ள உயிராக, நம்முடன் தொடர்கிறது.
உயிருக்கு மருத்துவம் உண்டா? உயிரின் மகத்துவத்தை பகுத்தறிந்தோர் உண்டோ?
எலும்புக்கும் சதைக்கும் மருத்துவம் கண்டேன்
இதற்கொரு மருந்தைக் கண்டேனா?
உயிரின் அளவை சொல்லும் திருமூலர், அதன் ஆதி பிறப்பையும், பயணிக்கும் தன்மையையும், இறைமைக்கு ஒப்பாக்குவதால், நாம் தள்ளி நின்றே உயிரை கவனிக்க வேண்டியவராகிறோம்.
ஆனால், உயிரின் உள்ளொளியை நம்மால் காண முடியும் என்று அறுதியிட்டு சொல்கிறார்.
காண கிலாதார் கழிந்தோடிப் போவார்கள்
நாண கிலாதார் நயம் பேசி விடுவார்கள்
காண கிலாதார் கழிந்த பொருளெல்லாம்
காண கிலாதார் கழிகின்ற வாறே.
- திருமந்திரம் 761
உயிரின் உள்ளொளியை காணாதவர்களின் உள்ளொளியும் அவரைப்போலவே மறைந்துவிடும். வெட்கம் கெட்டவர்கள் இவர்கள், எதற்கும் உதவாத சாத்திரம் பேசி நேரத்தை வீணடிப்பவர்கள்.
உயிரை வளமாக்க, உடலை உரமாக்க சொல்கிறார்.
இருப்பினும், என்புதோல் போர்த்த உடல், உயிருக்கான தற்காலிக புகலிடம் மட்டுமே.
வந்தவரெல்லாம் தங்கி விட்டால் இந்த
மண்ணில் நமக்கே இடமேது
பற்பல யுகங்களாய் தொடரும் உன் உயிர், எத்தனையெத்தனை பரு உடல் பெற்றிருக்கும்? அத்தனையும் உனக்குள் உறையும் உயிருக்கு தெரியுமல்லவா?
உன்னுடலில் இருக்கும் உயிருக்கு முக்காலமும் தெரியும்; பிரபஞ்ச ரகசியம் அனைத்தும் தெரியும்.
உயிரின் கதவை
தட்டுங்கள் திறக்கப்படும்
கேளுங்கள் தரப்படும்
புலன்களின் ஆளுமையில் உள்ள உடலையும், உயிரையும் இணைக்கும் பாலம் உள்ளம். உள்ளத்தில் புலன்வழி வரும் எண்ணங்களை பதப்படுத்தி, உயிர் வழி செலுத்திப்பாருங்கள்.
அங்கே அற்புதக்காட்சியை காணலாம். ஒலியும், ஒளியுமாக உயிரின் திருநடனம் காணலாம்.
காணலு மாகுங் கலந்துயிர் செய்வன
காணலு மாகுங் கருத்தில் இருந்திடில்
காணலு மாகுங் கலந்து வழிசெயக்
காணலு மாகுங் கருத்துற நில்லே.
- திருமந்திரம் 1352
எண்ணங்கள் ஒன்றுபட நின்றிட உயிரின் ஒளியை காண்பதுடன், உயிரின் செயல்கள் மற்றும் நம்மை வழிநடத்தும் தன்மையையும் காணலாம்.
